Το πεπρωμένο δεν είναι γραμμένο στ’ αστέρια, αλλά πάνω μας.
Συνήθιζα να θεωρώ τη φράση αυτή εκνευριστική, μια καραμέλα που όλοι χρησιμοποιούσαν εναντίον μου γιατί δεν ήταν ικανοί να με βοηθήσουν πραγματικά.
Δεν είναι δυνατό να γεννήθηκα με απαντήσεις σε ερωτήματα που δεν ειπώθηκαν ακόμα. Κι αν έχω όντως αυτές τις απαντήσεις κάπου πάνω μου, τότε γιατί σε κάθε επιλογή αισθάνομαι ανεπαρκής να τη διαχειριστώ;
Θα ευχόμουν να ήταν όλοι οι άνθρωποι ανοιχτά βιβλία, μαζί τους κι εγώ.
Θα ‘θελα να πιστεύω πως τ’ αστέρια είμαι εγώ.
Να κοιτάζω σε έναν καθρέφτη και να βλέπω κάθε γωνιά μου να φωνάζει τα θέλω της. Να βλέπουν και οι άλλοι, ώστε να μη χρειάζεται να εξηγώ και να απολογούμαι στις απορίες τους.
Όλοι νομίζουν πως ήξεραν τι θα ακολουθήσεις. Μα όλοι…
Θα ακολουθούσα αυτό που νομίζουν, αν ο καθένας δε νόμιζε κάτι διαφορετικό. Η αλήθεια είναι πως δεν είχαν ποτέ ιδέα ποια είμαι. Πλέον, έρχονται φορές που απορώ με τον εαυτό μου επειδή κάποτε με ενδιέφερε η γνώμη τους.
Ίσως εκείνοι να έφταιγαν για τα λάθη μου. Για να διαβάσεις τ’ αστέρια, ο ουρανός δεν πρέπει να έχει σύννεφα. Κι όταν ανοίγεσαι μπροστά σε έναν καθρέφτη, πρέπει να θυμάσαι να δείχνεις αυτό που είσαι, όχι αυτό που θα περίμεναν να είσαι.
Ίσως πάλι να ψάχνω κάπου να ρίξω το φταίξιμο. Αυτός είναι ο εύκολος τρόπος για τα λάθη που δε γυρνάνε πίσω. Αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν κι άλλες απαντήσεις, όταν οι ‘’σωστές’’ που έκανες αποδειχτούν πανηγυρικά λανθασμένες.
Μετά από μερικές τέτοιες αποτυχίες, στάθηκα ξανά στην προσπάθειά μου να με διαβάσω. Όλες εκείνες οι μικρές ενδείξεις που μου έλεγαν πως δεν είμαι ευτυχισμένη και τις αγνοούσα, έσκασαν σαν πυροτεχνήματα και γέμισαν τα μάτια μου.
Δεν ήθελα να φανώ αδύναμη, επιπόλαιη, ότι τα παρατάω, ότι δεν μπορώ να διατηρήσω μια ευθεία γραμμή στη ζωή μου. Κατέρρευσα.
Δεν κράτησε όμως για πάντα.
Είναι καλό να ακούς τους άλλους, αλλά πρέπει να μάθεις πότε είναι απαραίτητο να γίνεις ο θερμότερος υποστηρικτής του εαυτού σου. Είναι η δυσκολότερη μορφή αυτοπεποίθησης και πιθανότατα η πιο ζωτική.
Άλλαξε όσες φορές χρειαστεί, ακόμα κι αν γνωρίζεις από πριν πως είναι δύσκολο.
Όταν τελικά σβήσουν τα πυροτεχνήματα από τον ουρανό, θα μπορείς να δεις τ’ αστέρια.
αναπνοές
Δεν υπάρχουν σχόλια: