Να θυμάσαι πως τίποτα δεν κρατάει για πάντα.

Tweet

Οι κορμοί έμειναν γυμνοί από τον χειμώνα, ξεράθηκαν.
Το χιόνι αποκάλυψε τη γύμνια τους.
Τα δέντρα αναγκάστηκαν να κοιτάξουν τον εαυτό τους χωρίς φτιασίδια, στην πιο φτωχή εκδοχή του εαυτού τους.
Στο σώμα τους άνοιξαν πληγές που πάγωσαν στο κρύο. Μεγάλη ήταν η αναμονή τους μα έφτασε η ώρα να τεντώσουν τα κλαδιά τους προς τον ήλιο γεμάτα άνθη.
Τώρα ήρθε η άνοιξη.
Ντύθηκαν με ροζ και πράσινα φορέματα γεμάτα άρωμα. Έτσι και εμείς ας ανθίσουμε τις ψυχές μας, μαζί με την άνοιξη, μαζί με την φύση.
Ας θυμηθούμε την παιδική μας επιθυμία να κυλιστούμε ανέμελα στο γρασίδι και να μυρίσουμε όλα τα λουλούδια που θα αντικρύσουμε. Ήρθε η εποχή που η θέρμη του ήλιου στο πρόσωπό σου είναι αρκετή για να είσαι χαρούμενος.
Ο ζεστός αέρας, τα λιγότερα ρούχα που πια δεν σε κρύβουν, δεν σε βαραίνουν, σε κάνουν να νιώθεις ελεύθερος. Δεν προσπαθείς να προστατευτείς πια από το κρύο. Είσαι χαλαρός μέσα στο σώμα σου, έτοιμος να απολαύσεις τις νύχτες, που ήταν πολύ ψυχρές για να τις απολαύσεις πλήρως κάτι βράδια του Δεκέμβρη. Τώρα τα τραπέζια στα μαγαζιά ξεπρόβαλαν στους δρόμους. Και η ψυχή σου έτσι, έχει μια τάση προς τα έξω. Θέλει να ξεπηδήσει να γνωριστεί με άλλες. Να δει το έξω περισσότερο. Όλος ο κόσμος ένα αντικείμενο προς διερεύνηση.
Εσύ ένας εξερευνητής, ένας συλλέκτης στιγμών, καταγράφεις τα θαύματα της ζωής και της φύσης. Οι περίπλοκές σου σκέψεις απλοποιούνται, το σώμα σου ξεσφίγγεται, αναγεννιέσαι με την άνοιξη, περιμένεις ανυπόμονα το καλοκαίρι.
Να συλλέξεις και άλλες στιγμές, να ποτίσεις με περισσότερη ζωντάνια τη ζωή σου. Να χαθείς στον ορίζοντα πλέοντας πάνω στα κύματα της θάλασσας και ταυτόχρονα να βρεις τον εαυτό σου στην στεριά.
Ένας κύκλος οι εποχές σαν κάθε τι.
Τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Τα άσχημα δεν διαρκούν για πάντα.
Ο χειμώνας δεν κρατά για πάντα.
Θα έρθει μια άνοιξη, έπειτα ένα καλοκαίρι.
Οδεύεις προς την κορυφή και όταν φτάσεις επέρχεται η πτώση. Και ύστερα από την πτώση μόνο άνοδος μπορεί να υπάρξει. Κοίτα τον ήλιο πως αγαπιέται με το λουλούδι και εκείνο ρουφάει την ενέργειά του, γεμίζοντας ευγνωμοσύνη και αγάπη.
Έτσι νιώσε και συ.
Όλη η φύση είναι μία εύστοχη μεταφορά του πραγματικού κόσμου.
Ξέφυγε από τους τοίχους σου. Βγες μια βόλτα στην λιακάδα, οσμίσου την αλμύρα που ξεπηδά από τα βράχια.
Σου ψιθυρίζει πως η πορεία τώρα είναι μόνο προς τα πάνω.
Να γεμίσεις το ημερολόγιο της μνήμης με τις πιο όμορφες στιγμές.
Απόλαυσε την άνοιξη, ονειρέψου το καλοκαίρι, άσε το χαμόγελό σου να ανατείλει κάθε πρωινό μαζί με τον ήλιο.

Της Ανθής Κατερίνη.

αναπνοές