Ο κόσμος μου έγινε για να σε αγαπώ και να με αγαπάς.
Αν μου ‘λεγε κανείς να σε περιγράψω, θα αδυνατούσα να το κάνω.
Πώς να χωρέσεις τόσα δυνατά συναισθήματα σε λίγες μόνο λέξεις;
Πώς να μεταβείς από την βροχή των ματιών σου στα καλοκαίρια της ψυχής σου;
Πώς να εξηγήσεις πως το βλέμμα σου θυμίζει ουράνιο τόξο που το κλέψανε τα χρώματα και το μόνο που μπορώ να δω σε σένα είναι ένα κόκκινο πάθος. Κόκκινο, σαν ακούω αυτή τη λέξη οδηγούμαι στην καρδιά σου, σε αυτή που φωνάζεις κάθε φορά όταν είμαι μαζί σου να μην κάνει φασαρία και δεν σε υπακούει, καθώς ξεσηκώνει με τους χτύπους της όλο σου το είναι.
Είναι δύσκολο πράγματι να εξηγήσει κανείς τι είναι η αγάπη. Ο καθένας τη φαντάζεται διαφορετικά, για άλλους είναι απλές μικρές λεξούλες με μεγάλα νοήματα και για άλλους ολόκληρες εκθέσεις με δυσκολίες εντοπισμού. Άλλοι το αποκαλούν κάρμα, άλλοι μοίρα μα εγώ την ονομάζω απλά μια συνάντηση.
Αυτό είναι η αγάπη, μια συνάντηση, ένα απλό ραντεβού της ζωής σου, μια απλή μέρα που όμως μπορεί να τα αλλάξει όλα. Ξεκινάει με ένα αδιάφορο βλέμμα που σκαλώνει. Συνεχίζει με μικρή αμηχανία γεμάτη παιδικότητα, προκειμένου να τραβήξει την προσοχή κι έπειτα ολοκληρώνεται με μια έντονη εκδήλωση συναισθημάτων.
Πολλές συναντήσεις μπορεί να έχει ένας άνθρωπος στην ζωή του, μα λίγες, ίσως και μια, μπορεί να τον στιγματίσει και να τον κυριεύσει απόλυτα. Όταν θα αισθανθεί πως ο κόσμος φτιάχτηκε για να είναι μαζί με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο τότε θα έχει βρει την πραγματική απάντηση στην ερώτηση γιατί γεννήθηκε και για ποιο λόγο υπάρχει.
Μια εξομολόγηση, μια κατάθεση ψυχής, γραμμένη από ένα ερωτευμένο άνθρωπο ίσως διαφωτίσει λίγο την δύναμη του έρωτα και το πως αυτός μπορεί να γίνει ο λόγος της ύπαρξής μας.
«Αν αν μου έδινε κάποιος χαρτί και στυλό για να σε ζωγραφίσω θα μου ήταν πιο εύκολο να σε περιγράψω, να ζωντανέψω όσα νιώθω για σένα. Και αυτό γιατί όλα γύρω μου θυμίζουν εσένα, έτσι ό,τι και να ζωγράφιζα θα μπορούσα να το δικαιολογήσω στο πρόσωπό σου. Από τότε που σε γνώρισα κατάλαβα πως ο κόσμος μου σου ανήκει, φτιάχτηκε ακριβώς για να είμαι μαζί σου.
Όλα όσα αισθάνομαι και ζω παίρνουν χρώμα από την μορφή σου. Είσαι ο ήλιος μου στο σκοτάδι, αυτό που με κατακλύζει κάθε φορά που δεν σε έχω. Ακόμα και η φύση ολόκληρη έχει καταλάβει πως μόνο εσύ μπορείς να φέρεις τρικυμίες και ανεμοθύελλες στη ζωή μου, πως μπροστά της η δύναμή σου είναι απερίγραπτη.
Έτσι η ζωγραφιά μου θα’ χε το δικό σου πρόσωπο, αυτό το λαμπερό γεμάτο καλοσύνη βλέμμα. Το χαμόγελό σου θα κατέκλυζε όλο το χαρτί και θα έδειχνε την υπέρμετρη ευτυχία που με διατρέχει όταν είμαι κοντά σου. Είναι απίστευτο πως ένα πρόσωπο μπορεί να σε καθηλώσει τόσο, να γίνει νόημα και πνοή στο κενό σου σύμπαν.
Όταν αγαπάς χορεύεις, χορεύεις ξυπόλυτος ασταμάτητα και δε φοβάσαι να τραυματιστείς. Έτσι κι εγώ νιώθω ασφάλεια μαζί σου, ξέρω πως πριν προλάβω να πατήσω το οτιδήποτε εσύ θα με σηκώσεις στον αέρα, φέροντάς με σβούρες μέχρι να ζαλιστώ. Είσαι η ασφάλεια μες στην ξεγνοιασιά μου. Ένας καλός δράκος που βγάζει φωτιές σε όποιον έρχεται να με πειράξει και να με πάρει από σένα.
Τα παραμύθια είναι για να τα ζούμε, όχι για τα ακούμε, εσύ μου το’μαθες αυτό. Η κάθε στιγμή μαζί σου είναι βγαλμένη από παιδικότητα και αθωότητα. Δεν είναι παραλήρημα αυτό που ζω, αυτό που νιώθω είναι αληθινό και υπάρχει. Μα υπήρχε και πριν σε γνωρίσω, απλά περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να εκδηλωθεί. Αυτό καταλαβαίνω όσο περνάει ο καιρός, ότι ο κόσμος μου έγινε μόνο για να βρεθούμε εμείς οι δυο, έγινε μόνο να ζήσουμε μαζί και να ανακαλύψουμε όλα τα μυστικά που μας κρύβει. Ο κόσμος μου έγινε ακριβώς για να σε αγαπώ και να με αγαπάς».
Όσα λόγια και να πει ωστόσο κάποιος δεν αρκούν για να περιγράψουν την αγάπη. Όταν νιώσει κανείς πως γεννήθηκε για να αγαπά, να ζει για ένα άτομο, να ελπίζει και να ονειρεύεται γι’ αυτόν, να τον προστατεύει και να τον στηρίζει, τότε πραγματικά μπορεί να λέγεται ευτυχισμένος και τυχερός γιατί θα έχει βρει το νόημα της ζωής του.
Πολλές επιλογές μας μπορεί να ήταν και να είναι λάθος, αλλά να θυμάστε πως ο κόσμος μας φτιάχτηκε για μια συνάντηση, μια συνάντηση με το σωστό πρόσωπο και μέχρι να μας οδηγήσει σε αυτό, μας αποδοκιμάζει έτσι ώστε, όταν θα τον φέρει μπροστά μας, να’ μαστε προετοιμασμένοι να μπορέσουμε να το ξεχωρίσουμε.
Και τότε να’ στε σίγουροι πως αυτό θα’ ναι το καλύτερο ραντεβού της ζωής σας, γιατί δεν θα διαρκέσει μια μέρα μόνο, ούτε λίγο καιρό, θα διαρκέσει για μια ολόκληρη ζωή, μέχρι ένα άγνωστο πάντα.
αναπνοές
Δεν υπάρχουν σχόλια: