Το μόνο που σητάμε ...είναι παθιασμένα φιλιά και καλό σεξ!!!
Οι γυναίκες είναι δύσκολα όντα. Πως όσο κι αν προσπαθήσεις να τις καταλάβεις, δε θα τα καταφέρεις. Πως τα θέλουν όλα και πως δεν τις πιάνεις πουθενά. Ιδιαίτερα στον ερωτικό κόσμο οι επιλογές τους αναφέρονται σαν πυρηνική φυσική απ’ τους άντρες.
Ελάτε, ρε παιδιά, ας σοβαρευτούμε. Δε ζητήσαμε τον ουρανό να κατέβει στο ταβάνι του σπιτιού μας για να βλέπουμε τα αστέρια το βράδυ όταν ξαπλώνουμε στο κρεβάτι μας, ούτε να γίνει ο ουρανός ροζ, ούτε καν να τρώμε καρπούζι το Δεκέμβριο.
Ένα άντρα να φιλάει σωστά και να κάνει καλό σεξ θέλουμε μόνο. Δεν είναι δα κι επιστήμη το ζήτημα. Απλά αυτονόητα πράγματα, από εκείνα που όλοι διαθέτουν, αλλά βαριούνται να χρησιμοποιήσουν και χάνονται σε άλλα πολύπλοκα και δύσκολα.
Ούτε τον Αϊνστάιν ζητήσαμε για σύντροφο, ούτε το αντρικό μοντέλο της Vogue να έρθει στην πόρτα μας με λουλούδια απαιτήσαμε, ούτε τον σύγχρονο Ωνάση να μας πηγαίνει βόλτες με το ιδιωτικό του ελικόπτερο στα νησιά Φίτζι, θέλουμε. Τι να τα κάνεις όλα αυτά αν ο κύριος, δε φιλάει καλά και δεν κάνει καλό σεξ; Σαν πολυτελής διακόσμηση σε σκουπιδότοπο θα είναι.
Στην πραγματικότητα, καμία γυναίκα δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την εμφάνιση, τα υλικά αγαθά ή την ευφυΐα. Όλα αυτά απλά συμβάλουν στο να προχωρήσει το δεύτερο και τρίτο στάδιο, αλλά δεν αναφέρονται πουθενά ως απαραίτητα προσόντα. Γι’ αυτό κι όταν δεν υπάρχουν αυτά, αυτός που θα καταφέρει να κλέψει το φιλί, έχει κάνει τη μισή δουλεία και θα του μένει λίγο ακόμα. Γιατί αν πετύχει το φιλί, τύφλα να έχει η εμφάνιση, τα λεφτά κι η εξυπνάδα.
Αρκεί φυσικά να γίνει σωστά. Κανόνας φιλιού δεν υπάρχει, άλλωστε είμαι απ’ τους υπέρμαχους της θεωρίας ότι το φιλί δε διδάσκεται ή το έχεις και φιλάς καλά ή δεν το έχεις. Η τεχνική όμως διορθώνεται μετά το πρώτο, δεύτερο, τρίτο. Αρκεί να έχεις τη διάθεση να τη διορθώσεις. Πάθος κι ερωτισμός είναι τα μόνα απαραίτητα.
Να βρεθεί εκείνος που θα δώσει το πρώτο φιλί και θα απογειώσει το κορίτσι που θα το εισπράξει. Να βρεθεί ένας άντρας που θα τον ερωτευτείς απ’ το πρώτο φιλί. Ούτε απ’ τα μαλλιά, ούτε απ’ τα μούσια, ούτε απ’ τα τατουάζ ούτε απ’ το κοινωνικό στάτους. Μόνο απ’ το ένα και μοναδικό φιλί, από εκείνα που μένουν αξέχαστα από εκείνα που καταρρέουν τις θεωρίες από εκείνα τα αληθινά που περικλείουν συναισθήματα, έρωτες, στιγμές. Που σβήνουν τα φώτα στους άλλους και ρίχνουν προβολείς στα στόματα εκείνων που τα δίνουν.
Απ’ την άλλη το καλό φιλί συνδέεται άμεσα με το καλό σεξ. Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που άντρας που φιλάει χάλια, κάνει καλό σεξ ή άντρας που φιλάει ωραία, κάνει κακό σεξ. Για κάποιο περίεργο μυστηριώδη λόγο συνδέονται άμεσα αυτά τα δύο κι όχι άδικα.
Μην τύχει να πέσεις σε άντρα που νομίζει ότι συμμετέχει σε τσόντα όταν είναι στο κρεβάτι και στην πραγματικότητα ο μόνος ρόλος που μπορεί να παίξει είναι του κουνελιού. Τι να τον κάνεις το δίμετρο μελαχρινό όταν η κίνησή του είναι σαν του Ρότζερτ Ράμπιτ του Ντίζνει. Τι να το κάνεις να είναι ωραίος όταν δεν προλαβαίνεις να πεις «κύμινο» κι αυτός έχει φτάσει στην κορύφωση; Να είσαι με τον άντρα των ονείρων σου οι δύο σας κι εσύ να σκέφτεσαι τι χρώμα να βάψεις τα νύχια σου το Σάββατο στο μανικιούρ, να μη σου τύχει.
Οι γυναίκες λοιπόν ζητάμε απλά πράγματα και πιο συγκεκριμένα τα δύο απλά. Φιλί και σεξ. Όλα τα άλλα είναι παρελκόμενα που εμπλέκονται ακριβώς επειδή δεν μπορούν να βρεθούν αυτά τα δύο.
Καταντήσαμε τον έρωτα μηχανή αυτοκινήτου και τις γυναίκες μουτζουρωμένες με γράσο να προσπαθούν να τη διορθώσουν χωρίς να έχουν καμία πιθανότητα επιτυχίας κι όλα αυτά γιατί δε βρέθηκε εκείνος ο ένας που θα σου πει «κάνε στην άκρη κοπελιά» κι όπως εκείνη θα κάνει στην άκρη, εκείνος να την αρπάξει να τη φιλήσει και θα τα διορθώσει όλα.
Τόσο δύσκολο είναι, ρε παιδιά; Τι ζητάμε δηλαδή; Ένα φιλάκι κι έναν οργασμό ακόμα.
Επιμέλεια Κειμένου Πέννυς Πηττά: Πωλίνα Πανέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια: