Ο έρωτας τα θέλει όλα, τα διεκδικεί όλα και τα σαρώνει όλα!
Ζούμε με έναν άνθρωπο, λίγο ή πολύ καιρό, λίγη σημασία έχει, μοιραζόμαστε τη ζωή μας μαζί του, αποκτούμε κοινές εμπειρίες, κοινές στιγμές, κάνουμε κοινά όνειρα ώσπου κάποια στιγμή φτάνουμε στο τέλος αυτής της διαδρομής. Κι όταν αυτό το τέλος επέλθει χωρίς να το θέλουμε, χωρίς να το έχουμε επιλέξει εμείς, πονάει πολύ.
Σ’ αυτό τον πόνο λοιπόν δεν χωράνε ανωτερότητες και κουβέντες όπως «θέλω να είναι καλά κι ας είναι μακριά μου». Έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν υπάρχει έστω κι ένα μικρό ίχνος ειλικρίνειας πίσω από αυτή τη φράση; Έχεις σκεφτεί πόση αλήθεια κρύβουν μέσα τους οι λέξεις αυτές; Σε πληροφορώ λοιπόν πως δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό και πιο μεγάλη βλακεία για να ξεστομίσει κάποιος μετά από ένα χωρισμό. Αυτές είναι κουβέντες για τους αδύναμους, τους δειλούς, γι’ αυτούς που φοβούνται να δουν την αλήθεια κατάματα.
Πως είναι δυνατόν να ξέρεις πως ο άνθρωπος που μέχρι πρότινος μοιραζόσουν τη ζωή σου μαζί του, κοιμάται σε μια ξένη αγκαλιά και δεν σε πειράζει καθόλου; Πως γίνεται να αντέχεις στη σκέψη ότι περνάει καλά μακριά σου, ότι βγαίνει, διασκεδάζει, ζει τη ζωή του μακριά σου κι εσένα να μην σε αγγίζει ούτε στο ελάχιστο όλο αυτό;
Ο έρωτας τα θέλει όλα, ζητάει όλα, τα διεκδικεί όλα. Κανείς δεν θέλει να βλέπει έναν άνθρωπο που μέχρι πριν από λίγο τον αποκαλούσε δικό του, να περνάει καλά μακριά του. Κανείς δεν αντέχει να τον βλέπει να συλλέγει στιγμές με κάποιον άλλον. Με έναν άνθρωπο ξένο, με έναν άνθρωπο που μέχρι πρότινος του ήταν άγνωστος. Εγωιστικό ναι, μα αυτή είναι η αλήθεια. Στον έρωτα γινόμαστε εγωιστές κι όσο κι αν αγαπάμε κάποιον, όσο κι αν θέλουμε το καλό του, δεν αντέχουμε να ξέρουμε πως περνάει καλά μακριά μας.
Θέλουμε να περνάει καλά μαζί μας, να είναι καλά μόνο μαζί μας. Να γινόμαστε εμείς η αιτία που θα χαμογελάει, να φέρνει εμάς στο μυαλό του όταν ακούει καψουροτράγουδα. Σαφώς και δεν θέλουμε το κακό κάποιου που αγαπήσαμε πολύ, αυτό είναι εντελώς διαφορετικό, μα σίγουρα δεν θέλουμε να περνάει καλά μακριά μας, δεν το αντέχουμε.
Αυτή είναι η αλήθεια, στον έρωτα γινόμαστε όλοι εγωιστές, θέλουμε να κρατάμε τον άνθρωπο εκείνο κλειδωμένο μέσα μας κι αυτό δεν είναι κακό. Το κακό είναι που δεν μπορούμε να το δούμε, που δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε. Ο έρωτας δεν αντέχει τέτοιες κουβέντες, δεν σηκώνει τέτοιες ανωτερότητες. Σταμάτα λοιπόν να λες «θέλω να είναι καλά κι ας είναι μακριά μου» και πες «όχι ρε πούστη δεν θέλω να περνάς καλά μακριά μου, θέλω να περνάς καλά μόνο με εμένα». Είναι πιο αληθινό και αρμόζει καλύτερα στον έρωτα, δεν συμφωνείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια: