Το μυστικό της ύπαρξης είναι να πάψεις να φοβάσαι.
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που νιώθουν όλα τα πλάσματα και εγείρει αυτόματες αντιδράσεις στο σώμα. Δεν είναι κακό να συμβαίνει αυτό, όταν αντιμετωπίζεις το άγνωστο.
Είναι ένα μέρος της ζωής, όλοι το νιώθουμε.
Αντιδρούμε στο ενδεχόμενο να μείνουμε μόνοι, να μείνουμε “ξεκρέμαστοι”, αντιδρούμε στο φόβο της αλλαγής, -για να μη μιλήσω για τον μεγαλύτερο φόβο των περισσοτέρων από εμάς, το φόβο του θανάτου…
Ο φόβος είναι μια φυσική αντίδραση όταν πλησιάζουμε πιο κοντά στην αλήθεια.
Βλέποντας όμως τον φόβο κατάματα δεσμεύουμε τον εαυτό μας στο να δούμε το Τώρα και τότε όλο αυτό μετατρέπεται σε μια παλλόμενη ολοζώντανη εμπειρία που απλώνεται σε όλη μας την ύπαρξη. Τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα όταν δεν έχεις τρόπο να δραπετεύσεις, δεν έχεις που να πας, όταν αναγκάζεσαι να αντιμετωπίσεις την κατάσταση κατά πρόσωπο.
Θυμάμαι μια ιστορία ενός ορειβάτη. Ανέβαινε σε ένα βουνό και ξαφνικά βρέθηκε σε ένα πλάτωμα. Μικρό, ίσα που τον χώραγε ξαπλωμένο. Δεν έβλεπε διέξοδο και πανικοβλήθηκε, δεν το περίμενε. Δεν ήξερε τι να κάνει και περνούσαν διάφορες δυσάρεστες σκέψεις από το μυαλό του, κατηγορούσε τον εαυτό του για την επιλογή του δρόμου που έκανε, ανησυχούσε και φοβήθηκε πως θα τον βρει μαρτυρικός θάνατος εκεί.
Σε λίγη ώρα, εντελώς αποκαμωμένος ξάπλωσε και όπως κοίταξε τον ουρανό μαγνητίστηκε από την ομορφιά της φύσης εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Έμεινε εκεί όλο το βράδυ νομίζω και έπιασε τον εαυτό του να απολαμβάνει αυτό που είχε τώρα. Όταν σηκώθηκε ήταν ανανεωμένος, το μυαλό του δεν είχε πια άσχημες σκέψεις, ήταν καθαρό κι έτσι διέκρινε μια διέξοδο που πριν δεν είχε δει. Τι έκανε δηλαδή;
Έπαψε να ταλαντεύεται μεταξύ του πριν και του μετά και συγκεντρώθηκε όλη η ύπαρξή του στην παρούσα στιγμή. Έτσι το μυαλό “καθάρισε”, ενεργοποιήθηκε θετικά, ο φόβος χάθηκε και η λύση αναδύθηκε.
Ο Βούδας είπε πως το μυστικό της ύπαρξης είναι να μη φοβάσαι. Πως γίνεται αυτό;
Με το να γνωρίσουμε τον φόβο μας, να έρθουμε κοντά του, να τον κοιτάξουμε στα μάτια.
Όχι όμως με τρόπο επιθετικό, με τρόπο που να δηλώνει ότι τον θεωρούμε πρόβλημα και θέλουμε να τον ξεφορτωθούμε.
Το κίνητρό μας πρέπει να είναι διαφορετικό. Πρέπει να θέλουμε να ξε-μάθουμε ό,τι ξέρουμε, τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω που τροφοδοτούν τον φόβο. Κάθε τρόπο που γνωρίζουμε για να βλέπουμε, να ακούμε, να μυρίζουμε, να γευόμαστε, να σκεφτόμαστε.
Και η αλήθεια είναι πως όταν αρχίσουμε να το κάνουμε αυτό, τότε γινόμαστε ταπεινοί. Ζούμε με διαρκή ταπεινότητα κι έτσι δεν υπάρχει αρκετός χώρος για την αλαζονεία που αναδύεται από τις πεποιθήσεις μας. Κι αυτή η αλαζονεία συνεχώς θα συρρικνώνεται από τη δική μας αποφασιστικότητα να κάνουμε συνεχώς μικρά βήματα προς την αλλαγή, προς τα εμπρός. Και ξέρετε, αυτές οι ανακαλύψεις που συμβαίνουν πάνω στην εξάσκηση δεν έχουν να κάνουν με καμία πίστη ή πιστεύω.
Έχουν περισσότερο να κάνουν με την αποφασιστικότητά μας και το κουράγιο μας να “πεθαίνουμε” συνεχώς.
The whole secret of existence is to have no fear. – Buddha
[Εμπνευσμένο από διδασκαλίες σύγχρονων βουδιστών Δασκάλων]
αναπνοές
Δεν υπάρχουν σχόλια: