Το σίγουρο είναι ότι για μένα δεν υπάρχει ευτυχία. Υπάρχει διάθεση για ζωή.!!!
Το σίγουρο είναι ότι για μένα δεν υπάρχει ευτυχία. Υπάρχει διάθεση για ζωή.!!!
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό που λέμε ευκαιρία στην ευτυχία. Κι αν υπάρχει, πόσες ευκαιρίες έχουμε; Μία; Πολλές; Καμία; Άπειρες; Το αποτέλεσμα επηρεάζεται από την τύχη μας; Από τις επιλογές μας; Από την προσωπικότητά μας;
Και έπειτα, η ευτυχία είναι μια κατάσταση ή είναι στιγμιαία;
Η ευτυχία είναι αυτό που πιστεύω εγώ ή αυτό που πιστεύει ο άλλος;
Πολλά τα ερωτηματικά και δε χωράνε πια στο μυαλουδάκι μου.
Δε θέλω πια να αναλύω πού είναι η ευτυχία και πού κρύβεται.
Δεν πιστεύω εξάλλου ότι παίζει κρυφτό. Ούτε πως παίζει κυνηγητό, όπως πίστευα παλιότερα.
Δεν ξέρω καν αν υπάρχει η έννοια της στιγμής που λένε στην ευτυχία.
Εδώ που τα λέμε δεν ξέρω αν υπάρχει και η ευτυχία σαν κατάσταση.
Είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό, ο καθένας βιώνει το όποιο συναίσθημα ευτυχίας με εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Τότε τι υπάρχει από την ευτυχία;
Αφού δεν κρύβεται, αφού δε μεταδίδεται, αφού δε μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, αφού δε διαμορφώνεται εκ του μη όντος… ε τότε πού βρίσκεται η ευτυχία;
Κάποιος θα περιμένει να πω πως βρίσκεται μέσα μας.
Όχι, ούτε εκεί βρίσκεται.
Για μένα δεν υπάρχει ευτυχία. Υπάρχει ζωή.
Κυρίως υπάρχει η διάθεση για ζωή.
Είναι αυτό που έχει πει και ο Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας, William Arthur Ward:
«Μια συννεφιασμένη μέρα δεν μπορεί να τα βάλει με μια ηλιόλουστη προδιάθεση.»
Αν χαμογελάτε στη ζωή και σας χαμογελά και αυτή, για ποια ευτυχία να μιλήσουμε;
Αν κάποιος δεν αποφεύγει τη ζωή, γιατί να αναλύσουμε πόσες ευκαιρίες είχε, έχει ή θα έχει για την ευτυχία; Γιατί να αναρωτηθούμε αν του χρωστάει η ζωή λίγη ευτυχία παραπάνω;
Αν κάποιος αναπνέει και η ανάσα του ξυπνά κάθε σπιθαμή του σώματος και του πνεύματος, δε με νοιάζει να βαθμολογήσω πόσο ευτυχισμένος είναι.
Αν κάποιος τολμά να είναι ο εαυτός του χωρίς να φοβάται να χάσει τους άλλους, δε θα ασχοληθώ με τον δείκτη ευτυχίας του.
Αν κάποιος ξέρει τι θέλει και το διεκδικεί χωρίς να παραβιάζει τα θέλω του άλλου, δε θα τον πω ευτυχισμένο. Θα τον πω άνθρωπο με συνείδηση, γαλήνη και ισορροπίες.
Θα του πω επίσης πως το θερμόμετρο της ζωής του έχει χτυπήσει κόκκινο.
Θα του ζητήσω να μου μάθει το μυστικό του.
Όχι για να έχω μια ευκαιρία και γω στην ευτυχία, αλλά γιατί έχω καταλάβει πως ζω σημαίνει χρωματίζω την ψυχή μου με χρώματα που μόνο εγώ αναγνωρίζω. Αυτό που βλέπουν οι άλλοι είναι η αντανάκλαση.
Αν κάποιος με συμβουλεύει να βγω στην αναζήτηση για την ευτυχία είναι γιατί δεν μπορεί να διακρίνει τα πραγματικά μου χρώματα, βλέπει μόνο την αντανάκλασή του στα δικά μου.
Αν κάποιος μου πει πως δεν είμαι ευτυχισμένη θα του πω:
Εγώ απλά ζω. Ζω και ζωγραφίζω. Ζωγραφίζω τη ζωή μου με τα χρώματα που θέλω.
Σήμερα διαλέγω το κόκκινο, το χρώμα της καρδιάς, και σας το αφιερώνω για να θυμηθείτε πως για όσο χτυπά η καρδιά σας ζείτε και ζωγραφίζετε και εσείς μαζί μου.
Της Ματίνας Σταθάκη.
αναπνοές
Δεν υπάρχουν σχόλια: